Last updated: 15 ก.พ. 2567 | 870 จำนวนผู้เข้าชม |
Steve Philp เป็นบุคคลที่กระหายความท้าทาย และในชีวิตที่มีการผจญภัยมากมายของเขา เขายังได้เปิดร้านดำน้ำในเมือง Rabaul ประเทศปาปัวนิวกินี (ก่อนหายนะจากการเกิดภูเขาไฟระเบิดในปี 1994) และเขาก็ยังได้เคยดำน้ำสำรวจซากเรือรบของญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ในมหาสมุทรแปซิฟิกลึกกว่า 200 ฟุตมาแล้ว
ความท้าทายโดยปราศจากความกลัวของ Steve ส่งผลให้เขาประสบความสำเร็จในโครงการกู้ซากและฟื้นฟูเรือ Viking 37 ซึ่งเป็นเรือของ John Lau ผู้ผลิตเหยื่อปลอมรายใหญ่ระดับต้นๆของโลก และเขาก็ได้เลือกเครื่องยนต์เรือของ Yanmar มาติดตั้งในเรือลำนี้
เพื่อให้เข้าใจว่าการฟื้นฟูเรือและการเปลี่ยนเครื่องยนต์ครั้งนี้มีความท้าทายมากแค่ไหน เราจะต้องย้อนเวลากลับไปในปี 2017
เรือ Viking 37 ‘Stephanie’ เป็นเรือใหม่เอี่ยมที่ซื้อมาจากสหรัฐอเมริกาในปี 2017 โดยจัดส่งผ่านตัวแทนจำหน่ายใน Gold Coast แล้วจึงถูกส่งต่อไปที่ Rabaul ปาปัวนิวกินี และที่นั่น ‘Stephanie’ ก็ถูกใช้งานตามวัตถุประสงค์หลักในฐานะ “เรือแข่งขันตกปลา” ในสมรภูมิตกปลาที่น่าตื่นตาตื่นใจบริเวณรอบๆหมู่เกาะ Bismark Archipelago นอกฝั่ง New Britain ในปาปัวนิวกินีตะวันออก
อย่างไรก็ตาม หายนะก็ได้เกิดขึ้นกับเรือตกปลาที่คลาสสิคและกระทัดรัดลำนี้หลังจากใช้งานได้ไม่นาน นับเป็นความโชคร้ายอย่างยิ่ง ในที่สุด ‘Stephanie’ ก็จมลงในท่าจอดเรือ หลังจากที่กู้ซากเรือขึ้นมาแล้ว ในปีต่อมา Stephanie ถูกนำมาเก็บไว้บนฝั่งอย่างหมดสภาพ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป
“เราได้ศึกษาทางเลือกทุกทางเพื่อหาเรือลำใหม่ให้กับ John แต่มันก็เป็นการยากที่จะต่อเรือลำใหม่ขึ้น หรือไม่ก็ใช้เวลานานเกินไป” Steve พูดถึงขั้นตอนในการที่จะทำให้ John และเหยื่อปลอมสำหรับปลากระโทงสีน้ำเงินของเขาได้กลับลงน้ำอีกครั้ง
“ดังนั้น เราจึงทำการซื้อตัวเรือคืนจากบริษัทประกันภัย โดยมีแผนที่จะซ่อมแซมเรือขึ้นมาใหม่” เขากล่าว
“เราไม่ชอบโครงสร้างของเรือลำนี้เลย – โดยพื้นฐานแล้ว สิ่งที่เราจะทำก็คือสร้างส่วนหัวเรือขึ้นมาใหม่ แล้วเสริมความแข็งแรงให้กับฐานเครื่องยนต์” Steve อธิบาย
“จริงๆแล้ว เราสร้างส่วนหัวเรือขึ้นมาใหม่เกือบทั้งหมด และหาจุดบกพร่องที่เราเชื่อว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ตัวเรือบิดตัวมากเกินไปในสภาพก่อนเรือจม”
นอกเหนือจากงานตัวเรือและงานโครงสร้างหลักแล้ว งานไฟฟ้า เครื่องทำความเย็น และเครื่องปรับอากาศถูกจัดทำใหม่ทั้งหมด โดยรวมแล้ว เราน่าจะใช้เงินไปประมาณ AUD 1 ล้านสำหรับการฟื้นฟูเรือลำนี้
เมื่อพูดถึงเรื่องเรือแล้ว Steve ไม่ใช่มือใหม่เลย มรดกของครอบครัวของเขาก็คือ บริษัท Burns Philp ซึ่งเป็นบริษัทขนส่งทางน้ำที่มีชื่อเสียง ทำธุรกิจตลอดแนวชายฝั่งตะวันออกของประเทศออสเตรเลีย และมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ทำมาแล้วหลายสิบปี นับแต่ปลายศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา “ผมใช้บริษัทวิศวกรรมบริษัทหนึ่งที่ผมรู้จักให้ทำการติดตั้งเครื่องยนต์ใหม่ และปรับปรุงชุดเกียร์ส่งกำลังด้วย” Steve อธิบาย
เครื่องยนต์เดิมที่ติดมากับเรือ Viking 37 เป็นเครื่องยนต์ของสหรัฐอเมริกาขนาด 550 แรงม้า (เป็นเครื่องยนต์ที่ตืดตั้งมาจากอู่ต่อเรือตั้งแต่ต้น) แต่ว่าพวกเราตัดสินใจเลือกเครื่องยนต์สำหรับการใช้งานในทะเลโดยเฉพาะ นั่นคือ Yanmar 6CXBM-GT ขนาด 509 แรงม้า เพื่อเป็นการให้ชีวิตใหม่แก่ ‘Stephanie’
“เครื่องยนต์ Yanmar 6CXBM-GT เป็นเครื่องยนต์เชิงกล ซึ่งเหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานในบริเวณห่างไกล อย่างเช่นปาปัวน้วกินี” Steve กล่าว ไม่เพียง Steve เท่านั้นที่มีความคิดว่าเครื่องยนต์ที่เหมาะสมกับการใช้งานในพื้นที่ห่างไกลไม่ควรจะเป็นเครื่องยนต์ที่ควบคุมด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์หรือดิจิทัล แต่มีผู้ประกอบการอีกมากมายที่มีความคิดเช่นเดียวกันกับ Steve จริงๆแล้ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของ Steve ที่ได้สัมผัสกับ 6CXBM-GT เนื่องจากเขาเคยติดตั้ง 6CXBM-GT มาแล้วในเรือขนาดพอๆกันกับ ‘Stephanie’ ก่อนหน้านี้ พร้อมบริการที่ไร้จุดบกพร่องใดๆ
งานปรับปรุง ‘Stephanie’ นอกเหนือจากการติดตั้งเครื่องยนต์ Yanmar แล้ว ยังมีการเปลี่ยนใบจักรเป็นแบบห้าแฉก และเพลาใบจักรเสริมความแข็ง Aquamet 22 อีกด้วย
“เราต้องหาชุดเกียร์ขับเคลื่อนที่เหมาะสมกับแรงม้าของเครื่องยนต์ (เกียร์ Twin Disc 5075A อัตราทด @ 2.05:1) ดังนั้น ‘Stephanie’ จึงแข็งแกร่งเพียงพอสำหรับเครื่องยนต์ใหม่นี้” “ความแข็งแกร่งและความวางใจได้ได้สร้างชื่อให้กับเครื่องยนต์ Yanmar อีกทั้งแรงขับอันทรงพลังก็ไม่ได้เป็นการลดทอนสมรรถนะของเครื่องยนต์เลย” Steve อธิบาย
เรือ Viking สามารถทำความเร็วได้ 22 น๊อท ที่ 2,000 รอบ/นาที และที่ดีกว่านั้นคือ 27 น๊อท ที่ 2,400 รอบ/นาที และ 34 น๊อท เมื่อคันเร่งเปิดสุด (ประมาณ 2,780 รอบ/นาที ขณะทดสอบในทะเล) เมื่อพิจารณาจากแบบแปลนที่มาจากโรงงาน บวกแรงม้าที่เพิ่มขึ้นอีกเกือบ 100 แรงม้า เรือ Viking 37 ทำความเร็วสูงสุดได้ถึง 34 น๊อท จึงไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจอะไร เพราะแม้กระทั่ง Jim Kibblewhite จาก Power Equipment ยังประทับใจกับการเปลี่ยนเครื่องยนต์ในครั้งนี้ “Jim จาก Power Equipment มาร่วมทดสอบเรือ และเขาได้กล่าวว่าการเปลี่ยนเครื่องยนต์ในครั้งนี้นับได้ว่าเป็นงานที่ดีที่สุดงานหนึ่งจากที่เขาได้ประสบมา” Steve กล่าวอย่างภูมิใจ
ตู้เก็บของอย่างดีในบริเวณห้องรับแขก และห้องนอนที่ได้รับการปรับปรุงใหม่ ช่วยสร้างความรู้สึกใหม่ให้กับเรือลำนี้ การที่เรายึดติดกับความวางใจได้ของเครื่องยนต์ Yanmar ช่วยให้การตัดสินใจเลือกเครื่องกำเนิดไฟฟ้าของเราง่ายขึ้น เราเลือก Mase ซึ่งจัดหาโดย Power Equipment ทำให้งานฟื้นฟู ‘Stephanie’ เสร็จสมบูรณ์
สิ่งที่ยังเหลืออยู่หลังจากที่งานหนักลุล่วงไปแล้ว นั่นก็คือการนำเรือกลับไปยังเมืองท่าที่ Rabaul Steve ยินดีที่จะได้ผจญภัยในครั้งนี้ “แต่ผมก็ได้เคยทำหน้าที่นี้มาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นเราจึงรู้ดีว่าการนำส่งเรือระหว่าง Cairns กับปาปัวนิวกินี ต้องทำอย่างไร” Steve กล่าว
น้ำมันเชื้อเพลิง 1,600 ลิตร และสัมภาระประมาณ 13 ตันได้ถูกจัดเตรียม คราวนี้เครื่องยนต์ Yanmar จะต้องขับเคลื่อนเรือที่ความเร็วประมาณ 9 น๊อท เพื่อให้ทำระยะทางได้ในช่วงประมาณ 900 ถึง 1,000 ไมล์ทะเล
“เราจะเอาน้ำมันเชื้อเพลิงไปเพิ่ม โดยเก็บไว้บนดาดฟ้าเรือ เพื่อความปลอดภัย แต่แม้กระทั่งที่ความเร็วระดับนั้น เราก็ไม่สามารถเดินทางในเวลากลางคืนได้ เพราะบริเวณนั้นมักจะมีท่อนไม้และเศษซากหลายอย่างลอยอยู่เต็มไปหมด และอาจไม่ปลอดภัยได้” Steve กล่าวจากประสบการณ์ตรงของเขา
ขณะนำ ‘Stephanie’ กลับสู่ Rabaul อย่างไรก็ดี ความสนุกสนานของเราก็ได้เริ่มต้นขึ้น “เรารักที่จะไล่ตามปลากระโทงสีน้ำเงิน จากฟลายบริดจ์และห้องควบคุมที่มีขนาดกว้างขวางของเรือตกปลาลำกระทัดรัดลำนี้…เรามักจะเดินทางในช่วงเวลาประมาณ 9 โมงเช้า หรือสายกว่านั้นเล็กน้อยในบางครั้ง และเราก็มักจะดื่มเบียร์กันคนละกระป๋อง สองกระป๋อง ขณะที่เราตกปลากัน”
อันที่จริง Steve บอกว่ามี “หวูดเบียร์” โดยเฉพาะ ติดตั้งอยู่ในฟลายบริดจ์; “เป่าหวูดเบียร์ 1 ครั้ง ถือเป็นสัญญาณให้คนที่อยู่บนดาดฟ้าเรือนำเบียร์ออกมา 1 กระป๋อง/ 2 ครั้งหมายถึง 2 กระป๋อง และต่อๆไป…” Steve กล่าวไว้
บริเวณหมายตกปลาหลักที่พวกเขาชื่นชอบ จะต้องแล่นเรือจาก Rabaul ไปอีกประมาณหนึ่งชั่วโมง ผ่านหมู่เกาะใหญ่น้อยนอกชายฝั่งไม่ไกลนัก ซึ่งมีน้ำลึกประมาณกว่า 2,000 เมตร และเป็นเกมตกปลาที่นักตกปลาทั้งหลายชื่นชอบและฝันถึง
“ผมคาดว่า John น่าจะใช้งานเครื่องยนต์ประมาณ 500 ชั่วโมง/ปี และผมก็จะคอยบำรุงรักษาเพื่อให้มั่นใจว่าสิ่งสำคัญต่างๆจะได้รับการดูแล และผมก็จะติดต่อกับตัวแทนจำหน่ายเครื่องยนต์ Yanmar ในท้องถิ่น นั่นคือ Greg Sims จาก Cairns SIM Trans (ผู้จัดจำหน่ายเครื่องยนต์ใน Cairns และเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องยนต์ดีเซล) เพื่องานบริการในส่วนที่เป็นงานเทคนิคต่อไป”
ฟังดูเหมือนเป็นแผนที่ดี และแน่นอนว่าการตกปลาในครั้งต่อไปกำลังรอ Steve อยู่ หวูดดดด!!!!
15 ก.พ. 2567
16 ก.พ. 2567